Stop met praten met iemand, een soort straf

Stop met praten met iemand, een soort straf

Stilte kan het antwoord zijn op veel conflicten. Stop met praten met iemand is een manier die sommigen gebruiken om hun woede, hun onenigheid of verwijten te uiten. Paradoxaal gedrag dat zonder iets te zeggen, is alles zeggen. Een emotionele manipulatie en chantage strategie die veel mensen gebruiken om de andere te straffen. Laten we verdiepen.

Het gebruik van stilte als straf

Met iemand praten na een conflict dat geen oplossing lijkt te hebben, is meestal niet prettig. Maar als in plaats van te proberen een dialoog vast te stellen, kan de situatie worden gekozen, de situatie nog erger kan zijn. Zwijg na een discussie gaat meestal gepaard met een ongemakkelijke emotionele spanning. Een onaangenaam gevoel dat kan leiden tot meer haat en wrok.

In sommige situaties kunnen deelnemers kiezen voor stilte om hun woede te verlagen. Een tijdelijke beslissing om te kalmeren en een gesprek te hervatten met als doel een middelpunt te bereiken. In deze gevallen is het gebruik van stilte een positieve strategie om te verlichten en te wijken voor een rustiger gesprek.

Nu zijn er ook mensen die ondanks wat er gebeurde, dialoog vermijden of elke communicatiepoging van de andere afwijzen. Ze willen niet spreken en behouden niet eens visueel contact. Doe alsof de andere persoon niet bestond. Dit genereert veel lijden in wie het probeert op te lossen wat er is gebeurd, omdat het op de een of andere manier wordt veracht en genegeerd door de andere, dat wil zeggen geen.

In deze gevallen, Stop met praten met iemand wordt gebruikt als een straf voor de ander om te buigen en te onderwerpen. Een kindgedrag dat niets oplos, maar dat veel schade genereert en werkt als een egoïstische bevrediging waarvoor het begint.

Stop met manipuleren

Soms wordt het gevaar niet alleen in woorden gevonden. Zoals we zien, kan stilte ook een zwaardwapen met dubbele rand zijn met grote kracht. Een passief-evenwichtige houding die de andere impliciet schendt en zelfs kan genereren tot het gevoel van schuldgevoelens.

Wat aanvankelijk een gedrag lijkt te zijn zonder informatie, heeft meerdere betekenissen. En het ergste, niets is duidelijk. Ontvang geen reactie van de andere genereert een gevoel van moeilijke en ongemakkelijke onzekerheid.

Voor de persoon die stopt met spreken, zijn er duidelijke redenen die hun gedrag rechtvaardigen, evenals verwachtingen over hoe alles zal eindigen. Maar misschien zou je ze moeten ondervragen. Het veiligste is dat de persoon die spraak heeft ontkend niet begrijpt wat er heel goed gebeurt. Zelfs uw methode is misschien niet zo effectief als u denkt, omdat het enige dat het genereert, afstand is.

Mensen met emotionele middelen zullen weten hoe ze met dit soort situaties moeten omgaan en zelfs limieten moeten stellen Als de situatie te ver wordt. Maar degenen die ze missen, kunnen duiken in een spiraal van afhankelijkheid en ongemak, gevangen zitten. Deze zullen allerlei dingen bieden om de ander te bevredigen om te eindigen.

Gevolgen van conflictieve scheiding bij minderjarigen

Het goede gebruik van stilte

Aan de andere kant zijn er ook momenten waarop stilte een goede optie kan zijn. Vooral in degenen waarin woede ons overtreft en het enige dat we overwegen is om de ander te beschuldigen, te bekritiseren of pijn te doen. In dit soort situaties is niets beter dan stoppen met spreken als een voorzorgsmaatregel. Hoewel als we waarschuwen dat we tijd nodig hebben, zal het veel beter zijn.

Zwijg om te herstellen, zal onze spanning verlichten En op deze manier zullen we op een stillere manier met de ander kunnen praten. Het is waar dat we soms de uitdaging van de dialoog zullen aangaan, zelfs niet boos zijn. Maar de oplossing is geen stilte, maar probeer te begrijpen wat er is gebeurd, rekening houdend met zowel het perspectief van de ander als de onze.

Praten in onenigheid is niet eenvoudig, maar het is ook niet onmogelijk. Het belangrijkste is de bedoeling hebben om te begrijpen en niet te beoordelen, om een ​​overeenkomst te bereiken En niet om gelijk te hebben.

Niet -gewelddadige of empathische communicatie, ontwikkeld door Marshall Rosenberg, kan een goed alternatief zijn. Leer vanuit het hart te spreken, voor onze taal te zorgen. Dit soort communicatie houdt in dat het verder gaat dan onze behoeften, rekening houdend met de ander, ernaar luisteren. Een goede manier om met bruggen te omgaan in plaats van barrières.