De intensiteitscreatietechniek in familietherapie

De intensiteitscreatietechniek in familietherapie

Structurele familietherapie, een therapeutisch interventiemodel ontwikkeld door de Argentijnse psychiater Salvador Minuchin, behandelt het gezin als een interactieve entiteit met subeenheden, regels en limieten en grenzen. Een van de opmerkelijke technieken die in deze benadering worden gebruikt, is de "intensiteitscreatie", die is gebaseerd Verhoog emotionele betrokkenheid en toewijding aan therapie om bestaande communicatiebarrières bij het gezin te overwinnen.

Inhoud

Schakelaar
  • Wat is de intensiteitscreatietechniek
  • Hoe de techniek voor het maken van intensiteit werkt
    • Een voorbeeldcase
    • Referenties

Wat is de intensiteitscreatietechniek

De techniek van intensiteitscreatie in de structurele therapie van Salvador Minuchin is een therapeutische strategie die is ontworpen om de emotionele participatie en inzet van een familieleden tijdens de therapiesessies te verbeteren. Zijn Het hoofddoel is om effectieve en open communicatie te vergemakkelijken, Problemen en conflicten direct aanpakken en familieleden motiveren om actief deel te nemen aan het wijzigingsproces.

De "intensiteitscreatie" probeert te overwinnen wat Minuchin "selectieve doofvelden" noemt, die verwijst naar de neiging van sommige familieleden om bepaalde problemen of problemen te negeren of te vermijden. Dit kan te wijten zijn aan verschillende factoren, zoals diepgewortelde communicatiepatronen, persoonlijke overtuigingen en vooroordelen, en psychologische afweermechanismen.

Door de intensiteit van interacties tijdens de therapie te vergroten, kan de therapeut Het doorbreken van deze selectieve doofheidsvelden en het toestaan ​​van eerder vermeden of genegeerde onderwerpen die kunnen worden herkend en besproken. Dit kan leiden tot een groter begrip en empathie bij familieleden, evenals veranderingen in gezinsdynamiek en structuren.

Het intensiteitscreatieproces moet door de therapeut met zorg en gevoeligheid worden behandeld. Het is essentieel om de noodzaak in evenwicht te brengen om direct problemen aan te pakken en conflicten met de noodzaak om de grenzen en emoties van familieleden te respecteren. Wanneer correct gebruikt, kan deze techniek een krachtig hulpmiddel zijn om verandering en verbetering van familierelaties te vergemakkelijken.

Hoe de techniek voor het maken van intensiteit werkt

De "intensiteitscreatie" in structurele therapie is gebaseerd op een reeks onderling verbonden strategieën die de volgende zijn:

  1. Repetitie van het bericht: De therapeut zal een vraag of verklaring op verschillende manieren herhalen totdat het ervoor wordt gezorgd dat de familie de betekenis ervan volledig heeft begrepen. Deze herhaling kan fungeren als een hamer die geleidelijk emotionele of cognitieve weerstand doorbreekt, waardoor familieleden de gepresenteerde ideeën en emoties kunnen verwerken en overwegen.
  2. Herhaling van isomorfe relaties: In dit geval gebruikt de therapeut verschillende manieren om dezelfde centrale boodschap te communiceren. Deze verschillende vormen, hoewel ze hetzelfde fundamentele idee overbrengen, worden gepresenteerd op manieren die verschillende perspectieven of contexten weerspiegelen. Dit kan familieleden helpen patronen en verbindingen te herkennen in hun interacties en gedragingen die anders zouden kunnen negeren.
  3. Tijdaanpassing: Deze strategie bestaat uit het manipuleren van het ritme en de stroom van therapeutisch gesprek. De therapeut kan het gesprek versnellen of vertragen als reactie op de emoties en reacties van familieleden. Het versnellen van het gesprek kan de emotionele intensiteit vergroten, terwijl het vertraging kan helpen het gezin te helpen moeilijke informatie of emoties te verwerken.
  4. Verandering van afstand: Deze strategie impliceert het manipuleren van fysieke ruimte tijdens de therapie. De therapeut kan familieleden vragen om dichter of verder van elkaar te komen om de intensiteit van hun relaties te benadrukken of te verlichten. Bijvoorbeeld, het vragen van een vader en een kind dat zich dichterbij voelt, kan een meer intiem of emotioneel gesprek faciliteren.
  5. Weerstand van de familiedruk: Hoewel de therapeut het gezin moet respecteren, moet hij ook de controle behouden over de richting en de focus van de therapiesessies. Dit kan inhouden dat de druk wordt weerstaan ​​om af te wijken van therapeutische doelstellingen, ondanks intense emoties of verzoeken van familieleden. De therapeut is de sessieleider en moet therapie leiden naar de gewenste resultaten.

Elk van deze technieken is bedoeld om de "doofheidsdrempel" van het gezin te overwinnen. Deze metaforische term verwijst naar de communicatiebarrières die binnen het gezin bestaan ​​vanwege de ontkenning, vermijding of afweermechanismen. Door de emotionele intensiteit en betrokkenheid bij therapie te vergroten, kan de therapeut familieleden helpen te luisteren, te begrijpen en uiteindelijk aan te pakken.

Een voorbeeldcase

Stel je een gezin voor dat bestaat uit twee ouders, Luis en Ana, en zijn tienerdochter, Laura. Laura is steeds meer isolatie geweest en haar schoolnotities zijn naar beneden gekomen. Hoewel Luis en ANA zich zorgen maken, hebben ze de neiging om het probleem te vermijden en hebben ze liever over "positieve" dingen tijdens therapiesessies.

Om de intensiteitscreatietechniek te gebruiken, kan de therapeut een reeks directe en specifieke vragen stellen om het probleem van Laura vooraan en het gesprekscentrum te brengen. In plaats van Luis en Ana toe te staan?". Als ze het blijven vermijden, zou de therapeut de vraag, misschien op een iets andere manier, kunnen herhalen om de aandacht op het onderwerp te behouden.

Als Luis en Ana ongemakkelijk of weerstaan, kan de therapeut het gesprek nog meer intensiveren door een diepere emotionele laag toe te voegen: "Ben je bang voor wat er met Laura gebeurt?".

Door Luis en Ana te dwingen zijn angst en bezorgdheid voor Laura rechtstreeks te confronteren, gebruikt de therapeut intensiteitscreatie om zijn weerstand tegen het aanpakken van de kwestie te overwinnen. Deze aanpak kan Luis en Ana helpen hun emoties te herkennen en te verwerken, wat een cruciale stap is om Laura effectief te kunnen ondersteunen.

Het is belangrijk op te merken dat, hoewel dit voorbeeld laat zien hoe intensiteitscreatie kan worden gebruikt om communicatiebarrières te breken, elke familie en elke situatie uniek is en de techniek zich moet aanpassen aan de omstandigheden en specifieke behoeften van elk gezin.

Het structurele model in systemische familietherapie

Referenties

  • Minuchin, s. (1974). Gezinnen en gezinstherapie. Mexico: Economic Culture Fund.
  • Minuchin, s., & Fishman, h. C. (1981). Technieken voor gezinstherapie. Barcelona: Paidós.
  • Nichols, m. P., & Schwartz, r. C. (2006). Familietherapie: concepten en methoden. Madrid: Pearson.
  • Camí, een. ET All (2019). Socio -educatieve familietherapie. ED. Eleftheria. Barcelona
  • Afbeelding: https: // www.Pexels.com/es-es/foto/white-y-negro-am-nina-mujer-15239332/